Moje życie...

parsylioo_lit

Moje świadectwo...

Moje życie zawsze rozwijało się pod kątem chrześcijańskim. Rodzice i dziadkowie nauczyli mnie modlić się, byłem grzecznym chłopczykiem, nawet ministrantem. Potem w wieku dojrzewania zapuściłem się do niezbyt fajnego i dobrego towarzystwa. Mimo wszystko zostałem lektorem (może dlatego, że ksiądz nie chciał odpuścić). wszystko wśród znajomych ograniczało się do przekleństw, włóczenia się po nocy, braku kultury. W zeszłym roku przed wakacjami było już coraz gorzej, brakowało modlitwy, Mszy Świętej...przed rodzicami udawałem grzecznego chłopczyka... a byłem całkiem inny. W końcu alkohol, pierwsze piwo, drugie...nadeszły wakacje. Wiedziałem, że muszę się zmienić i pojechałem w zeszłe wakacje na rekolekcje z parafii. Poznałem tam świetnego człowieka z mojej miejscowości. zaczął ze mną rozmawiać, dał mi brewiarz dla świeckich, zaciągnął mnie do scholi gdzie śpiewa się dominikańskie przepiękne pieśni na cztery głosy. Poznałem, że mam dar śpieu i czytania. Co najważniejsze:dał mi książkę: Dzienniczek Faustyny... Moje życie się zmieniło!!! całkiem!!! Było ciężko zerwać z kolegami, ale śmiali się ze mnie, że chodze do kościoła, na oaze, na schole... zerwałem z nimi kontakt w październiku. Znalazłem sobie nowe, prawdziwie kochające Boga towarzystwo. Zacząlem co dzień odmawać koronke dziękując Bogu za Jego niezmierzone miłosierdzie. Za to, że dał swiatu świętą Faustynkę i mi mojego przyajciela. Zrozumiałem, że jestem niczym, marnym stworzeniem, że żyję i jestem dzięki Bożemu miłosierdziu...W tym roku pojechałem na rekolekcje oazowe, jeszcze raz wszystko odnowiłem, podziękowałem Panu za ten błogosławiony rok i umocniłem się, umocniłem do walki z grzechem. Chwała Panu![/url]

orchi

Piękne świadectwo. Bóg stawia na naszej drodze ludzki, którzy prowadzą nas do Boga. Mnie również to spotkało i spotyka.
W lipcu mogłam uczestniczyc w rekolekcjach powołaniowych tam Jezus ze sw.Faustynka wiele dla mnie przygotowali.
Tak sie ciesze ze mogłam przezyc te rekolekcje i podjac decyzje.

lulunia

dziękuję

bo Wasze posty dały mi oddech i pokój wytrwałego czekania na modlitwie i przyjęcie i pogodzenie się z Wolą Bożą i oddawanie tego co wydaje sie takie beznadziejne po ludzku .