Ogólnie o przyjaźni

Mskrzat · Wysłany: Pią 14:30, 10 Mar 2006 Temat postu: Ogólnie o przyjaźni

Przyjażń to temat, który jest aktualny. Choć juz wiele o niej się mowiło pisało, ale wiele można jeszcze napisać.
Temat do dyskusji:
Czy istnieje prawdziwa przyjaźń?
Co Przyjaźń znaczy dla ciebie?

Kfioleczek · Wysłany: Pią 15:47, 10 Mar 2006 Temat postu:

ooooo

ale super , ze jest taki temat , bo pisze prace maturalna o przyjaźni i zawiera ona przyjaźń z Jezusem Very Happy

i tak na początek dyskusji myślę , a nawet mocno w to wierze , że istnieje prawdziwa przyjaźń , a przykłądem jest przyjaźń między Bogiem a człowiekiem , przyjaźń Syna Bożego do nas ........ Very Happy

mam przyjaciólkę parwdziwą i moge na nią liczyć w każdej sytuacji dlatego wiem , ze prawdziwa przyjaźń istnieje i jest to wspaniały dar Very Happy

ojej Skrzatuś co zrobiłeś , teraz będe dużo pisać bo lubie ten temat ...o własnie piszcie dużo to wykorzystam wasze mądrosci do mojeje pracy:)...

Mskrzat · Wysłany: Pią 15:59, 10 Mar 2006 Temat postu:

Jak kedyś rozmawiałem na temat naszej relacji do Boga. relacji czlowieka do Boga. Bog nam całowicie ufa i wierzy nam. Bóg może każdego z nas nazwać przyjacielem swoim, tylko czy my jestęśmy tacy sami do Boga tacu przyjaźnie nastawieni ?My Bogu tylko ufamy i czy to można nazawać nasza przyjaźnia z Bogiem?. A jak patrzymy na przyjaźń z druga osobą która jest z naszego otoczenia? I jak wygladaja podobieństwa i różnice miedzy tyli przyjaźniami.

Mskrzat · Wysłany: Pią 16:07, 10 Mar 2006 Temat postu:

Tu chcialłbym bo ogolnie pisało sie o przyjaźni moża też rozwinąc innye tematy jeśli jest pragnienie i potrzeba serca.Pozdrawiam

Basia

Często się zastanawiam, czy ja potrafię być przyjacielem takim jakim jest Bóg. I powiem, że na pewno nie. Bóg odda wszystko dla człowieka, człowiek natomiast dzieli się tym co posiada, ale nie da wszystkiego. Uważam, że szukając przyjaciela w drugim człowieku trzeba się zastanowić, czy ja kocham go takim jakim jest. Czy potrafię przyjąć jego zalety i wady, cenić za to, ze jest. W czasach szkolnych miałam przyjaciółkę „nierozłączke” tak nas nazywano i tak z pozoru wydawałoby się, ze to już historia tej przyjaźni bo nasze życie potoczyło się różnymi drogami, każda założyła swoją rodzinę i w ten sposób powoli zanikały kontakty, nić nierozłączności pękła. Jednak to co najważniejsze pozostało nie zapomniałyśmy o sobie. Mimo upływu czasu w naszych sercach pozostaje cos nad czym pracowałyśmy , jest serdeczność, potrafimy się uśmiechać, dzielimy się doświadczeniami są to krótkie rozmowy, ale jakże cenne, potrafimy cieszyć się z radości drugiej osoby i przytulić kiedy jest źle. Nigdy jednak nie wymagałyśmy od siebie zbyt wiele nie uzależnialiśmy się od siebie, każda z nas jest wolnym człowiekiem i nie oczekiwała, aby za swój czyn otrzymać zapłatę w formie „coś za coś” i tak mi się wydaje jest do dzisiaj. Widzę to obecnie w relacjach z innymi ludźmi, tamta przyjaźń zostawiła w moim sercu takie znamię, myślę ze dobre, bo nauczyłam sie kochać ludzi takimi jakimi są.

Annnika

Ja teraz w chorobie, przed operacją i teraz, tuż po niej zaczynam widzieć, że prawdziwi przyjaciele jednak istnieją Wink

- i ich mam Very Happy