Pokora

Basia

Dla mnie prawdziwą lekcją pokory było przyznanie, że niczego dobrego nie potrafię zrobić bez Bożej łaski. Skoro każde duchowe osiągnięcie wynika z łaski Bożej, to nie ma powodu by być z czegokolwiek dumnym. Nie można tego mylić z poniżaniem się. Trzeba znać swoją wartość, ale też swe ograniczenia. I w każdym widzieć inne, ukochane dziecko Boga.
Tak więc dla mnie pokora to chyba przede wszystkim nieustająca świadomość swych ograniczeń, akceptacja wad oraz samej siebie (i ludzi) i świadomość miłości Boga, której zawdzięczam wszystko. Trudno jest czasami przyjać taka postawe i znajac z doswiadczenia zauwazam, ze czesto chcę akceptoać zło ktore przyjmuję milczeniem i w ten sposob staję sie zależna od innych ludzi, a nie od Boga.

Kfioleczek

zastanawiam się nad tym co Basiu napisałaś , chyba w bardzo dobrym momencie , ale nawet nie wiem co napisać , prócz tego , że czasami lepiej zło przyjąc milczeniem niż sprawić że słowa pzrepordzą się w kłótnie która nie przyniesie dobrych skutków ale złe.........

Basia

Nie do końca zgadzam sie z tym co napisałas, przeciez my nie wiemy co jest w duszy innych ludzi, dlatego nie mozemy przewidzywac co sie może wydarzyc. Czasmi nawet kłotnia, moze zrodzic w drugim człowieku pewne poznanie Boga i zastanowienie sie nad sobą, jednak w tym potrzeba nam wiary, że w kazdym wydarzeniu obecny jest Jezus, ktory nie pozwoli nam zrobic krzywdy. On pragnie nas przemieniać, wiec dajmy mu szanse.

Iwona

Pokora jest pięknym darem,którym obdarza nas Bóg,lecz my czasami tego daru nie potrafimy odczytać,a wręcz go lekceważymy,uwazając to za ujmę naszego honoru,co jest bardzo błędnym mysleniem i postawą w stosunku ,do innych ludzi.Kfiołeczek ma rację,ale to już pózniej wyjaśnię,gdyż muszę uciekać.

Gość

Zgadzam się z opinią Karoliny,gdyż wypowiedz jej zawiera słuszną racje życiową,adekwatna do naszych czasów.Karolina w swym poście podaje nam przykład,iż nie moze cel uświęcać środków,ponad wszystko.Cel i zamierzenie dobra i miłości wobec drugiego człowieka,musi być czysty i nie pozostawiający ofiar za sobą.Czasami lepiej przemilczeć,gdyz odezwem mozemy uczynić większe zło,aniżeli by mogło nam się wydawć,że jest inaczej.Toteż ,musimy być ostrożni i roztropni,gdyż słów i czynów nie da się cofnąć,a konsekwencje moga mieć rozmiar na skalę pokonania naszej osobowości.Zastanówmy się,zanim podejmiemy decyzję o działaniu.Wiem ,że to jest bardzo trudne,ale skuteczne.

Iwona

Przepraszam,zapomniałam się zalogowć.Ten post był mój.

_mala_siostrzyczka_

Pokora .... ludzie rożnorako ją pojmują. Pokory uczmy się od Mistrza Jezusa Niech Jego ciche i pokorne Serce uczyni nasze serce według Jego.

Basia

Dla mnie wspaniałym wzorem pokory jest św. Jan od Krzyza i jeszcze wielu swietych, dlatego uważam ze najlepszym odbiciem jest życie w Parawdzie. Pokorą nie jest milczenie, gdyż ktos moze sie obrazic, ale otwary dialog. Nie namawiam nikogo do kłotni bo to jest złe, jednak nie mozna milczec i pozwalac sie zniewalac przez ludzi. Sama doswiadczałm tego we własnym domu i wiem, że gdyby nie modlitwa o chrześcijański dialog w rodzinie pewnie nadal było by "pieklo", jednak Pan Bóg dał nam łaske zrozumienia i oczyścił z tej tragicznej sytuacji. Mala napisla cos pięknego: uczmy sie pokory od Mistrza Jezusa i taka jest prawda, że prowadząc dialog z druga osoba dostrzegajmy w niej obecnośc Jezusa , bo jesli pycha nam Go przysłoni to nie bedzie prawdziwego dialogu. Dla mnie nie jest pokora zamykanie sie w sobie to doprowadzi tylko do depresji,leków i strchu przed narastajacymi problemami w życiu.

parsylioo_lit

pokora jest cnotą, a o cnoty trzeba się modlić. Pewien ksiądz kiedyś mi powiedział: "czujesz, ż esię pysznisz?że brak Ci pokory? na klęczki! i proś o nią! proś o pokorę!". Myślę, że niesamowitą lekcję pokory dała nam św Faustyna w swoim dzienniczku. wszystko znosiła dla Pana i była posłuszna i nic tak naprawde nie miała.

_mala_siostrzyczka_

św.Faustyna miała WSZYSTKO co najpiękniejsze, bowiem żyła z miłości i dla miłości, a także umarła z miłości do Pana!

Basia

Pokora jest podstawa drogi do świetosci, ta łaske wypracowywali sobie wszyscy swięci. Te slowa, ktore powiedział Ci kapłan sa wspaniałą wskazówką do cwiczeń w pokorze. Mała Tereska mówiła "Wszystko jest łaską" i tak jest, ze wszystko co mamy to otrzymujemy od Boga, ale tez nie na własność, to wszystko nalezy do Niego, do nas należy tylko nasz grzech.

Małgorzata ocds

Mnie niestety choć jestem w Rodzinie Szkaplerznej brak pokory, jak sobie radzicie by ją pielęgnować??

zosia

Małgorzato, już samo uświadomienie sobie braku pokory jest pokorą. Very Happy

Wprawdzie to dopiero początek drogi, ale DOBREJ drogi.

ddv

Sądzę, że dobrą postawą pokory jest po prostu przyjąć życie takim jakim jest.
Nie zamartwiać się problemami - lecz działać w trudnych sytuacjach wspierając się modlitwą

Iwona

najlepszym sposobem na pielęgnowanie pokory , jest wyrobienie sobie rzetelnego spojrzenia w oczy prawdzie o Bogu i o człowieku , co skłania nas do uznania swej małości .